Snipfan.nl

Er bestaan twijfels of de talrijke poststukken wel of niet heen en weer vervoerd zijn door de UIver tijdens de Memorial Flight. Er zijn zelfs mensen die beweren, dat de post helemaal niet in Australie is geweest, maar massaal hier in Nederland is voorzien van de Australische aankomststempels. Vast staat, dat de Australische posterijen geen portokosten hebben gerekend voor de terugzending. Op geen enkel stuk is een Australisch postzegel te bekennen.

Hieronder een relaas, geillustreerd met voorbeelden. U mag zelf uw conclusies trekken.

Van alle "Uiver Memorial" post die in 1983 verscheen, zijn de speciale gele PTT kaart en de enveloppe van de Stichting Uiver Memorial in samenwerking met de Zegelkoerier uit Vlaardingen wel de meest bekende.

De kaarten: De kaarten bestonden uit twee delen. Op één van die twee delen stond gedrukt, dat ze per lijnvlucht naar Melbourne werden vervoerd, aldaar een aankomststempel kregen en daarna weer terug naar de afzender gingen. De post is dus niet met de Uiver naar Australie vervoerd. Het vluchtnummer van de vlucht waarmee de post zou zijn vervoerd is mij niet bekend; ook de maatschappij die de bewuste lijnvlucht heeft uitgevoerd is niet bekend.Het KLM archief hult zich in stilzwijgen. Hier een paar kaarten, waarvan ik toch ernstig twijfel of ze wel in Australie geweest zijn, terwijl ze wel zijn voorzien van een aankomststempel.

Geadresseerd aan iemand in Stadskanaal. Afgestempeld in Melbourne en teruggezonden aan......

De afzender had zijn eigen adres in Moordrecht ingevuld op de adreszijde. Toch afgestempeld in Melbourne

De kaart is misschien wel in Australie geweest, maar niet in Maramgaroo. Deze plaats ligt ongeveer 3000 km van Melbourne en dat was hij niet op tijd terug geweest voor terugzending met de andere kaarten.

Op geen enkele kaart die bij een afzender in Nederland werd terugbezorgd, stond vermeld "retour afzender" of iets dergelijks en ook was originele adres niet doorgehaald. Geen punt voor de Australische PTT; die had kennelijk instructies gekregen vanuit Nederland. Deze kaart moest worden terug gezonden naar Engeland en daar staat de aanduiding "retour afzender" wel op. Ook is het originele adres doorgehaald. Kennelijk was de Britsh Royal Mail niet op de hoogte van de Nederlandse afspraken.

Op deze kaart staat in het geheel geen adres. Afzender de Jong wilde een grote hoeveelheid van deze kaarten verzenden en kwam met de PTT overeen, dat alles in een verzamelenveloppe verzonden zou worden. Over frankering van die verzamelenveloppe werd niet gesproken !!! Alle enveloppen kwamen vervolgens per stuk terug naar de afzender.

 Ter ondersteuning van de twijfels omtrent de Uiver kaarten van de PTT, nog het volgende: Het ronde stempel, dat op de kaarten is gezet als vertrekstempel, vermeldt als datum 1 februari 1984. De Uiver was op die dag in Albury (Australie) geland. Dat kan betekenen, dat de kaarten op 1 februari 1984 per lijnvlucht naar Australie zijn vervoerd.

Dan de herinneringsenveloppen van de Stichting Uiver Memorial in samenwerking met de Zegelkoerier. In de Telegraaf van 5 november 1983 zegt gezagvoerder Jan Plesman, dat de speciale brief, met daarin een certificaat, gegarandeerd aan boord van de Uiver zal worden meegenomen en de gehele reis naar Melbourne zal meemaken. De datum op het vertrekstempel is 18 december 1983 en dat klopt met het werkelijke vertrek. Omdat de DC2 maar weinig vracht kan vervoeren, is de oplage van de brieven beperkt tot 25.000 stuks. Verderop in het stuk staat, dat de KLM vertegenwoordiger in Melbourne zal zorgdragen voor retourzending. Hoe dat gaat gebeuren, is niet vermeld.

Volgens de Luchtpostcatalogus die wordt uitgegeven door de Nederlandse Vereniging van Aerophilatelisten "de Vliegende Hollander" zijn er 40.000 brieven van Amsterdam naar Melbourne verzonden, waarvan 16.000 bijzondere enveloppen. Dat was ruim beneden de limiet van 25.000, zodat we mogen stellen, dat alle bijzondere enveloppen aan boord waren. Hoe de rest van de aangeboden enveloppen is verzonden, is niet bekend. Alleen van de kaarten (293.000 stuks) is dat bekend (Zie hierboven). Een deel van de herinnerings-enveloppen is ook tijdens de terugvlucht aan boord geweest. Althans, dat zou moeten blijken uit een stempel aangaande de motorstoring op 23-2-1984 te Riaad, dat op een deel van de herinneringsenveloppen voorkomt.

met motorstoringstempel

Ik neem aan, dat alle post die tijdens het optreden van die motorstoring aan boord was, werd voorzien van dat stempel, ook al lijkt dat stempel verdacht veel op gewoon drukwerk. Gevolg hiervan is, dat je mag concluderen, dat alle post, die niet voorzien is van dat stempel, dus niet aan boord was.

                                                  zonder motorstoringstempel

De PTT kaarten zijn niet met de Uiver naar Melbourne vervoerd maar met een lijndienst en bij de terugvlucht waren ze niet aan boord van de Uiver, want het motorstoringstempel staat er niet op, dus: niet met de Uiver vervoerd.

De herinneringsenveloppen zijn blijkens de uitspraak van de gezagvoerder wel met de heenvlucht meegevlogen, maar op de terugvlucht is er slechts een deel vervoerd blijkens het motorstoringstempel, dus: een groot deel is niet heen en terug gevlogen met de Uiver.

Van de overige post is over het vervoer totaal niets bekend. Vast staat in elk geval, dat die overige post tijdens de terugvlucht niet aan boord van de Uiver was. Er was immers geen motorstoringstempel op aangebracht.

U mag het zelf bepalen. Zij we in 1984 met z'n allen bij de neus genomen of niet. Er zijn natuurlijk mensen die het weten, maar die laten daarover niets los. Misschien is dat ook wel beter. Misschien moet het wel gewoon een misterie blijven. In elk geval staat vast, dat de Memorial Flight op zich een hele mooie prestatie is geweest, die de Nederlandsche Luchtvaart op zeer positieve wijze onder de aandacht van de hele wereld heeft gebracht. Het allermooiste is misschien nog wel, dat we daar uiteindelijk ook nog de laatste vliegende DC2 aan over hebben gehouden.